باغبانی خواهم شد

                  از جنسِ مرطوبِ رویش

شخم خواهم زد،

                 دلِ سنگینِ زمین را

موهای تمام درختان را خواهم بافت

دل به دلِ نسیم خواهم داد

و با رود آوازی  خواهم خواند 

        با گروهِ ناودان هایی که نت ها را می شناسند

برای روزهای برفی هر پرنده ؛

                                 چتری خواهم گشود 

و دانه ای از جنس نور برای بال هایشان

                                                تا گم نشوند در تونل زمان 

باغبانی خواهم شد 

 تا زمین از بی عشقی نمیرد

تمام نهال ها را خواهم بوسید

تا بدانند  جیره اشان را بی بوسه ننوشند

باز خواهم آموخت

تا شستن دلِ ابر خواهم گریست

تا خورشید نیاید 

              بغضِ  گل ها را  قورت نخواهم داد

باغبانی خواهم شد

                           بلندتر از همه ی آسمان خراش ها

برای مترسک مزرعه ؛

                      شال گردنی خواهم بافت                           

تا کلاغ ها مردمان را باور کنند 

                            و به تاراج دستانش هم داستان نشوند

برف روبی خواهم شد؛

تا پاک کنم 

       رد پای کفتار ی را که  سپیدی را خراشید؛ 

باغبانی خواهم شد...